ساقی به نور باده برافروز جام ما

مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

رونق عهد شباب است دگر بستان را

می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را

ساقیا برخیز و درده جام را

خاک بر سر کن غم ایام را

صوفی بیا که آینه صافیست جام را

تا بنگری صفای می لعل فام را

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را

که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را