نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی

گذر به کوی فلان کن در آن زمان که تو دانی

گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی

چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی

هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی

که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی

حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی

احمد الله علی معدله السلطان

احمد شیخ اویس حسن ایلخانی

ز دلبرم که رساند نوازش قلمی

کجاست پیک صبا گر همی‌کند کرمی

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

انت روائح رند الحمی و زاد غرامی

فدای خاک در دوست باد جان گرامی

که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی

که به کوی می فروشان دو هزار جم به جامی

زان می عشق کز او پخته شود هر خامی

گر چه ماه رمضان است بیاور جامی

این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی

وین دفتر بی‌معنی غرق می ناب اولی